Geschiedenis

Op 6 december 1928 voerde de voetbalclub het drama Widukind op. Het toneelspel maakte zoveel indruk, dat een week later een echte toneelclub werd opgericht onder de naam Crescendo (‘steeds hoger’).

Sjaakske Vankan, hij bouwde het café van later Gil Damoiseaux in de Hoofdstraat, was de eerste regisseur. Leden waren Sef Ruyschop, Theike Nijsten, Charles Frische, Harrie Moonen, Hub Ritzen, Joep Jongen, Dries Smeets, Pierre Vrancken, Jan en Sjo Heijnen en voorzitter Louis Vaessen.

In 1929 ging men op concours in het openluchttheater in Spaubeek, waar men geen prijs haalde, omdat te hard werd geschreeuwd. De apotheose na afloop was Bengaals Vuur op een vlaplaat, hetgeen mooie lichteffecten in een donkere zaal gaf.

Repetities vonden plaats in de grote voorkamer van Jan Boosten in Gekruis, waar later zijn schoonzoon Hub Ritzen woonde. Wegens verhuizing werd de plaats van Sjaakske Vankan ingenomen door Pater Smeets, Montfortaan en vervolgens door meester Jan Swelsen. Voorzitter Louis Vaessen werd opgevolgd door Pit Bouwens van de Torenstraat.

Gedurende de Tweede Wereldoorlog was de toneelclub rustend. Omdat alle Schimmertse verenigingen weigerden zich aan te sluiten bij de nationaal socialistische Cultuurkamer werden ze opgeheven.

Na de oorlog beleefde Crescendo onder Harrie Moonen grote bloei en sinds 18 augustus 1946 mocht men spelen met gemengde bezetting.

In 1961 werd Crescendo opgeheven mede door de verkoop van de harmoniezaal, de locatie voor Crescendo om op te treden.

In 1978 herpakte de vereniging zich weer dankzij de inspiratie van buurtvereniging De Put die toen een dialectisch stuk opvoerde. Crescendo bracht vervolgens vele voorstellingen ten tonele met als hoogtepunt in 2003 de film ‘’De Aeksterhoaf’’  die werd gemaakt t.b.v. het 25 jarig jubileum na heroprichting.

En tot heden maken wij met nog heel veel plezier nieuwe producties!